Uważa się przede wszystkim za aktorkę teatralną, choć również w filmie stworzyła wiele znakomitych kreacji. Gra głównie role charakterystyczne i takie najbardziej jej odpowiadają. Już podczas studiów filologicznych występowała w studenckim teatrze „Kalambur”, gdzie została zaangażowana m.in. do przedstawienia Szewcy Witkacego w reżyserii Włodzimierza Hermana. W 1972 roku brała udział w przedstawieniu studenckim „Ćwiczenia Z Szekspira”, przygotowanym w PWST pod opieką Aleksandra Bardiniego. W tym samym roku wyjechała, wraz z grupą kolegów ze szkoły teatralnej do Katowic, gdzie debiutowała w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego. Występowała tam do 1974, grając m.in. u Zbigniewa Bogdańskiego role: Barbarelli w Hyde Parku Adama Kreczmara (1972), Jej w Poczwórce Sławomira Mrożka (1973) i Racheli w Weselu Stanisława Wyspiańskiego (1974).

Wystąpiła również w roli Behemota u Piotra Paradowskiego w Czarnej Magii (1973), Abigail u Lecha Wojciechowskiego w Czarownicach z Salem Arthura Millera (1973) oraz Ingi u Tadeusza Ringwelskiego w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego (1974).

W 1975 roku przeniosła się do Teatru Powszechnego, z tą warszawską sceną związana była przez wiele lat, do 2008 roku. Debiutowała rolą Kobiety I u Andrzeja Wajdy w Sprawie Dantona Stanisławy Przybyszewskiej (1975). Później zagrała m.in.: Irydę u Ryszarda Majora w Ptakach Arystofanesa (1975), Annę Fiodorownę u Aleksandra Bardiniego w BarbarzyńcachMaksyma Gorkiego (1976), Siri von Essen-Strindberg w Nocy trybad Pera Olova Enquista (1977) i Marię w Przed wschodem słońca Gerharta Hauptmanna (1978) – oba spektakle w reż. Güntera Ernsta. Wystąpiła w roli Martirio u Janusza Wiśniewskiego w Domu Bernardy AlbaFederica Garcii Lorci (1978), Laury u Bohdana Cybulskiego w Kordianie Juliusza Słowackiego(1980), Antygony u Helmuta Kajzara w Antygonie (1982), Pasqui u Waldemara Śmigasiewiczai Macieja Wojtyszki w Awanturze w Chioggi Carla Goldoniego (1983). Wystąpiła u Zbigniewa Zapasiewicza w Pan Cogito szuka rady Zbigniewa Herberta (1984). Zagrała Jean uWładysława Kowalskiego w Utarczkach Catherine Hayes (1988), Helenę u Rudolfa Zioło wWujaszku Wani Antoniego Czechowa (1989), Martę Bardell u Macieja Wojtyszki w Klubie Pickwika wg Charlesa Dickensa (1991), Maciejową u Marka Sikory w Karmioli Joanny Kulomowej (1991) – w tym spektaklu występowała również gościnnie w Teatrze Powszechnymw Łodzi. Wystąpiła w roli Młodziakowej u Waldemara Śmigasiewicza w Ferdydurke Witolda Gombrowicza (1993), Matki u Jarosława Kiliana w Balladynie Juliusza Słowackiego (1994), Magdaleny Bejard u Jana Englerta w Zmowie świętoszków Michaiła Bułhakowa (1996), jako Tua-Tua u Krystyny Jandy w Pannie Tutli-Putli królowej wyspy Witkacego (1997). Zagrała Panią Darcy Snalgrave u Anny Augustynowicz w Tylko ta pchła Naomi Wallace (2000), Matkę u Grzegorza Wiśniewskiego w Białym małżeństwie Tadeusza Różewicza (2003), Wierszynę u Remigiusza Brzyka w Małym biesie Fiodora Sołoguba (2005), u Łukasza Kosa Sir Granta Blaquewella-Padlocka w Nadobnisiach i koczkodanach Witkacego (2006). U Piotra Cieślakazagrała Myrę w Wydziale Davida Williamsoma (1984) i Aktorkę w Ostatnich dniach ludzkości Karla Krausa (1997). U Zygmunta Hübnera wystąpiła m.in. jako: Anna Oakley wBuffalo Bill Arthura Kopita (1975), Matka Felicyty w Upadku Nordahla Griega. Ingun wObcych bliskich Guldmundera Steinssona (1986) i Madge w Garderobianym Ronalda Harwooda (1986). U Zdzisław Wardejna zagrała m.in.: w monodramie Nocne życie Anny Strońskiej (1995), wcieliła się w postać Sary Bernhardt w Sarah albo krzyk langusty Johna Murella (1996). U Wardejna zagrała również Serafinę delle Rose w Tatuowanej różyTennessee Williamsa (1998), Doris w Po latach o tej samej porze Bernarda Slade’a w Teatrze Rozrywki w Chorzowie (2003) i w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (2004). Wystąpiła również w Czeczotce Anny Strońskiej (2001) w Scenie na Piętrze w Poznaniu. U Tomasza Mana zagrała Czerwoną w Porozmawiajmy o życiu i… (2004) oraz Brązową w Śmieciach (2005) Krzysztofa Bizio. Ostatnie jej role teatralne to m.in. Ona w Gablotach Bizia w reżyserii Tomasza Mana (Teatr Narodowy, 2006) i Walentyna w Dniu Walentego Iwana Wyrypajewa w reżyserii Gabrieli Kownackiej (Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, 2008). Zagrała także w Życiu towarzyskim i uczuciowym Leopolda Tyrmanda w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza (Teatr Nowy Praga Warszawa, 2007) i w Rekonstrukcji poety Zbigniewa Herberta, spektaklu Marcina Libera (przedstawienie impresaryjne, 2008). Od 2008 roku Dałkowska jest w zespole Nowego Teatru w Warszawie – sceny, której szefem artystycznym jest Krzysztof Warlikowski. W Krakowskim Teatrze Komedia gra w komedii „Viagra i chryzantemy”.